हा ठोकरून गेला,तो ठोकरून गेला
जो भेटला मला तो वांधा करून गेला
वेशीवरी मनाच्या आले सारे सवाल सारे
माझा सवाल माझ्या ओठी विरून गेला
माझ्याविना फुलांची दिंडी निघून गेली
काटाच प्यार आता जो मोहरून गेला...
चाहूल ही तुझी की ही हूल चांदण्याची
जो चंद्र पाहिला मी तो ही दुरून गेला
आजन्म ही तुझी मी केल्यावरी प्रतीक्षा
माझाच भास माझ्या अंगावरून गेला..
गझल - सुरेश भट
इथे --गायक - सुधाकर कदम
