अन् मग तिला खालून हळू हळू छाटत गेलो. छाटत गेलो.. शेवटी पार वरपर्यंत पोचलो तर, माशाच्या डोक्यासारखं ते चमकदार शीर्षक..! त्याचे दोन्ही डोळे फाडून म्हणालं.. आता एक तसूभर जरी सरकलास ना पुढे तर पाहा...तुझी खैर नाही....
-मुळ गुजराती कविता - भरत त्रिवेदी अनुवाद - अलका गांधी असेरकर
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा