आला क्षण-गेला क्षण
गडबड घाई जगात चाले
आळस डुलक्या देतो पण
गंभीरपणे घडय़ाळ बोले
आला क्षण गेला क्षण
घडय़ाळास या घाई नाही
विसावाही तो नाही पण
त्याचे म्हणणे ध्यानी घेई
आला क्षण गेला क्षण
कर्तव्य जे तत्पर त्यांचे
दृढ नियमित व्हावयास मन,
घडय़ाळ बोले आपुल्या वाचे
आला क्षण गेला क्षण
कर्तव्याला विमुख आळशी
त्यांच्या हृदयी हाणीत घण,
काळ -ऐक! गातो आपुल्याशी
आला क्षण गेला क्षण
लवाजम्याचे हत्ती झुलती
लक्ष त्यांकडे देतो कोण,
मित रव जर हे सावध करती
आला क्षण गेला क्षण
आनंदी आनंद उडाला,
नवरीला वर योग्य मिळाला
थाट बहुत मंडपात चाले
भोजन, वादन, नर्तन, गान
काळ हळू ओटीवर बोले
आला क्षण गेला क्षण
कौतुक भारी वाटे लोकां
दाखविण्या पाहण्या दिमाखा
तेणे फुकटची जिणे होतसे
झटा! करा तर सत्कृतीला
सुचवीत ऐसे, काळ वदतसे
आला क्षण गेला क्षण
वार्धक्य जर सौख्यात जावया
व्हावे, पश्चात्ताप नुरुनिया,
तर तरुणा रे! मला वाटते
ध्यानी सतत अपुल्या आण
घडय़ाळ जे हे अविरत वदते
आला क्षण गेला क्षण
केशवसुत
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा